واکاوی نقش ابعاد سرمایه اجتماعی بر توسعه محصول جدید: با تاکید بر نقش میانجی گرایش کارآفرینانه در شرکت‌های دانش‌بنیان

تئوری سرمایۀ اجتماعی در چند دهۀ گذشته اهمیت فزاینده‌ای را کسب کرده است و نشان‌دهندۀ مزایای حاصل از موقعیت شرکت در یک شبکه اجتماعی است.‌ علاوه بر این، سرمایه‌ اجتماعی شرکت، بهره‌برداری از فرصت‌های نوآورانه را تسهیل می‌کند، امکان کشف فرصت‌های جدید را فراهم می‌آورد که در نتیجه، می‌تواند بر گرایش کارآفرینانه تأثیر مثبت داشته باشد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی ابعاد سرمایۀ اجتماعی بر توسعۀ محصول جدید با تأکید بر نقش میانجی گرایش کارآفرینانه در شرکت‌های دانش بنیان است. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی، از نوع تحقیقات توصیفی و با روش پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش؛ مدیران و معاونان شرکت‌های دانش‌بنیان هستند که برای این منظور نمونه‌ای به تعداد 208 نفر به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌های میدانی از پرسشنامة مبتنی بر طیف لیکرت و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که از بین ابعاد سرمایه اجتماعی، بعد ساختاری تأثیر منفی بر گرایش کارآفرینانه دارد. همچنین بین گرایش کارآفرینانه و توسعۀ محصول جدید تأثیر مثبت و معناداری یافت شد. سرانجام، گرایش بازار بر رابطۀ بین گرایش کارآفرینانه و عملکرد توسعه محصول جدید تأثیر منفی می‌گذارد. با توجه به نتایج بدست آمده از یافته‌های تحقیق حاضر می-توان نتیجه گرفت که اگر مدیران شرکت‌های دانش بنیان بتوانند فضای کاری توأم با صمیمیت و اعتماد را ایجاد نمایند و از این طریق سرمایه اجتماعی را بهبود دهند، طبعاً می‌توانند زمینه‌ساز گرایش کارآفرینانه در کارکنان و درنهایت در شرکت باشند.